PPK – Pracownicze plany kapitałowe

Pracownicze plany kapitałowe (PPK) to dobrowolny dla pracowników system oszczędzania i pomnażania środków na emeryturę. Zgodnie z ustawą, PPK będzie obowiązkowy dla każdego pracodawcy i jest wprowadzany stopniowo.

Czym PPK jest dla pracownika?

Każdy zatrudniony będzie zapisywany do planu automatycznie, jednak ma możliwość rezygnacji z niego w każdej chwili. Uczestnik programu zobowiązany jest dokonać wpłaty podstawowej w wysokości 2% swojego wynagrodzenia, które stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe. Jeżeli wynagrodzenie pracownika jest niższe niż 120% płacy minimalnej w danym roku, w tej sytuacji wpłata początkowa może być mniejsza niż 2% wynagrodzenia brutto, ale nie niższa niż 0,5%. Istnieje również możliwość zadeklarowania wpłaty dodatkowej w wysokości do 2% uposażenia brutto.

PPK – o czym muszą pamiętać pracodawcy

Jeśli chodzi o pracodawców, to program nakłada na nich obowiązek utworzenia rachunku PPK i wpłat na konto minimum 1,5% wynagrodzenia brutto, ale nie więcej niż 4% z tej kwoty. Dodatkowo pracodawca będzie musiał dokonać formalności związanych z deklaracjami zapisania pracownika do programu bądź rezygnacji z niego. Wpłaty przekazywane na PPK zostają wliczone do kosztów uzyskania przychodu. Uczestnictwo przedsiębiorstwa w programie niewątpliwie wpłynie na pozytywny wizerunek firmy. Zatrudniającemu za niewywiązanie się z obowiązku wpłat na konto PPK grozi grzywna w wysokości od 1000 zł do 1000000 zł. Kontrolę nad programem sprawuje Komisja Nadzoru Finansowego oraz Państwowa Inspekcja Pracy.

Wypłata środków z PPK

Zgromadzone na indywidualnym rachunku fundusze są prywatne i podlegają dziedziczeniu (obecnie 25% zgromadzonej kwoty). Konto pracownika prowadzone jest przez wybraną instytucję finansową, a wpłaty pochodzą z trzech źródeł – od pracownika, od pracodawcy oraz z Funduszu Pracy. Fundusz Pracy realizuje tzw. wpłaty powitalne (po upływie trzech pełnych miesięcy oszczędzania – każdorazowo 250 zł) i dopłaty roczne (240 zł dla uczestnika, który zgromadził określoną w treści ustawy kwotę). Pieniądze zostaną wypłacone pracownikowi po 60. roku życia (zasada ta dotyczy zarówno kobiet, jak i mężczyzn). Maksymalnie będzie można podjąć 25% zgromadzonych środków, reszta sumy zostanie wypłacona w miesięcznych ratach.