Potwierdzenie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od 1 stycznia 2020 r. [DRUK]

Dotychczas w Polsce obowiązywał art. 42, który w ust. 3 określał, że dowodami potwierdzającymi wywóz towarów z Polski i dostarczenie na teren innego państwa UE, są przede wszystkim:

• dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora), z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terenie innego państwa UE;
• specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Jeśli wywóz był dokonywany bezpośrednio przez sprzedawcę lub nabywcę to oprócz specyfikacji sztuk ładunku sprzedawca powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

• dane (w tym adres) podmiotu dokonującego dostawy oraz nabywcy tych towarów,
• adres, pod który przewożone są towary,
• określenie towarów i ich ilości,
• potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę w miejscu przeznaczenia, znajdującym się na terytorium innego państwa UE,
• rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu (lub nr lotu), którym są wywożone towary.

Ponadto jeśli powyższe dokumenty nie potwierdzały jednoznacznie, że dostawa na terytorium innego państwa UE miała miejsce, można było posiłkować się innymi dokumentami, m.in.:

• korespondencją handlową z nabywać, w tym zamówieniem,
• dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,
•  dokumenty potwierdzające zapłatę za towar,
• dowody potwierdzające przyjęcie przez nabywcę towaru ba terytorium państwa UE innym niż Polska.

POTWIERDZENIE WEWNĄTRZWSPÓLNOTOWEJ DOSTAWY TOWARÓW – ZMIANY OD 1 STYCZNIA 2020 r.

Od 01 stycznia 2020 r. obowiązuje domniemanie, że podatnik, posiadający przynajmniej 2 dokumenty określone w rozporządzeniu, dokonał wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i to organ podatkowy będzie musiał udowodnić, że nie doszło do dostawy towarów na terytorium innego państwa UE. Zgodnie z rozporządzeniem, w pierwszej kolejności jako dowód wysyłki lub transportu są akceptowane dokumenty:

• odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, fakturę za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów.

Jako dokumenty dodatkowe (wraz z jednym z powyższych dokumentów) można wykorzystać:

• polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów  lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów,
• dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, np. notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia,
• poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzającego składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Dokumenty te muszą być wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy. Przy czym jeśli to sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane/przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz (np. spedytora, firmę transportową) wystarczą 2 niebędące ze sobą w sprzeczności dokumenty odnoszące się do wysyłki (np. CMR, konosament, faktura od przewoźnika towarów) lub jeden z dokumentów dotyczących wysyłki oraz jeden z dokumentów dodatkowych (tj. polisa ubezpieczeniowa, dokument bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów, urzędowe potwierdzenie przybycia towarów, poświadczenie odbioru wystawione przez magazyn przeznaczenia w państwie docelowym).

Jeśli to nabywca bezpośrednio lub poprzez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy transportuje towary, to sprzedawca powinien posiadać:

• pisemne oświadczenia nabywcy potwierdzające, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę (lub osobę trzecią działającą na jego rzecz), wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; oświadczenie określa:
  • datę wystawienia,
  • nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy,
  • ilość i rodzaj towarów,
  • datę i miejsce przybycia towarów,
  • identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy,
  • w przypadku środków transportu: numer identyfikacyjny środków transportu,

(nabywca dostarcza wspomniane oświadczenie do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa);

oraz

• co najmniej 2 niebędące ze sobą w sprzeczności dokumenty odnoszące się do wysyłki (np. CMR, konosament, faktura od przewoźnika towarów) lub jeden z dokumentów dotyczących przesyłki oraz jeden z dokumentów dodatkowych (tj. polisa ubezpieczeniowa, dokument bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów, urzędowe potwierdzenie przybycia towarów, poświadczenie odbioru wystawione przez magazyn przeznaczenia w państwie docelowym).

Warto przeanalizować obecnie otrzymywane dokumenty, gdyż w wielu przypadkach może okazać się, że stosowanie stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jest utrudnione. 

• POTWIERDZENIE WEWNĄTRZWSPÓLNOTOWEJ DOSTAWY TOWARÓW [DRUK DO POBRANIA – PDF]
• POTWIERDZENIE WEWNĄTRZWSPÓLNOTOWEJ DOSTAWY TOWARÓW [DRUK DO POBRANIA I EDYCJI – DOC]